وجود وصف اشیا نیست

در سنت فلسفه تحلیلی و بطور خاص فلسفه منطق گفته می شود که وجود صفت اشیا است و این به معنای آنست که وجود در ذات اشیا نیست بلکه وجود مانند امری عارضی است که به اشیا اضافه می شود.

نقد نعت بودن وجود

برای نقد این دیدگاه استدلالی بدین گونه می آورم:

 اگر وجود صفت اشیا باشد و در ذات اشیا وجود نداشته باشد آنگاه اشیاء موجود واجب الوجود می شوند. 

برای اثبات این استدلال اول باید اثبات کنیم که اشیاء موجود واجب الوجود نیستند و ثانیاً باید ملازمه این قیاس استثنایی را به اثبات برسانیم.

اثبات اینکه اشیاء خارجی مثل درخت و انسان و ... واجب الوجود نیستند آسان است به این نحو که زمانها و مکانهایی را نشان می دهیم که در آن این موجود وجود نداشته است.مثلاً انسانی که 70 سال عمر می کند قبل از این 70 سال موجود نبوده است و یا اینکه در حین اینکه موجود است در زمان و مکان خاصی موجود است و اگر در این اتاق است در اتاق کناری موجود نیست. بنابراین ممکن است که یک انسان در این مکان یا زمان خاص باشد و ممکن هم هست که نباشد و این صحیح نیست که این انسان در هر زمان و مکانی هم که باشد واجب باشد که وجود داشته باشد.

اما برای اثبات ملازمه تالی با مقدم از یک قاعده فلسفی استفاده می کنیم که((ثبوت شی لشی فرع لثبوت المثبت له)). بر اساس این قاعده اگر چیزی صفت چیز دیگر است در ثبوتش متأخر از ثبوت آن شی است. به تعبیر دیگر صفت شی بعد از خودش ثبوت و وجود پیدا می کند. حال اگر وجود صفت شی موجود باشد و در ذاتش وجود نداشته باشد لازم می آید که آن شی در ذات خود وجود نداشته باشد اما صفت وجود را داشته باشد و براساس اینکه صفات شی در مرتبه بعد از ذات شی موجود می شوند باید گفت اگر وجود صفت اشیا باشد لازم می آید اشیایی که متصف به این صفت شده اند در مرتبه ای قبل از آن و در ذات خود وجود داشته باشند و همانطور که بیان شد اگر چیزی در مرتبه ذات خود وجود داشته باشد آن چیز دیگر امکان وجود نداشتن برایش متصور نیست و در واقع واجب الوجود است.